به گزارش مهر،این هنرمند محیطی یکی از اعضای شورای نقاشی دیواری در سال 81 است که به همراه دیگر اعضا آیین‌نامه‌ای به منظور استانداردشدن این هنر در تهران تدوین کردند.
هرچند هنوز این آیین‌نامه در انتظار تصویب شدن در شورای شهر به سر می‌برد، نادعلیان در مورد موادی که اعضا در آن زمان در زمینه نقاشی دیواری تاکید داشتند، گفت: مسائلی که ما در آن زمان در آیین‌نامه روی آن تاکید داشتیم مکان‌یابی درست آثار نقاشی دیواری و انطباق آن با محیط شهری و معماری بود.
وی افزود: منظور از مکان‌یابی درست این است که نقاشی دیواری با توجه به عملکرد بافت و منطقه تعیین موضوع شود و متناسب با زیبایی‌شناسی، ساختار یا سیاقی که در منطقه رایج است در ارتباط با محله و بنا به کار رود.
نادعلیان در مورد وضعیت نقاشی‌های دیواری تهران گفت: نقاشی‌های دیواری ما به طور سنتی به خصوص بعد از پیروزی انقلاب، تحت تاثیر کشورهای سوسیالیستی و مکزیک قرار گرفتند.
وی در تشریح نقاشی‌های دیواری پایتخت گفت:این نقاشی‌ها بیشتر به گرافیکی تبدیل شدند که فقط اندازه بزرگ داشتند. انگار قابی از دیوار خارج شده و در آن مضامین ارزشی و مربوط به شهدا و حتی موضوع‌های تزئینی، نقاشی شده است.
این هنرمند محیطی در مورد ویژگی نقاشی دیواری نیز گفت: نقاشی دیواری راستین و درست، اثری است که جزئی از بنا می‌شود و تفکیک و زدودن آن، بنا را ناقص جلوه می‌دهد.
وی همچنین در مورد وضعیت کنونی نقاشی‌های دیواری گفت: در گوشه و کنار شهر نقاشی‌های مختلف دیده می‌شود. قبلا شاهد بودیم روی برخی از دیوارها موضوع‌های ارزشی مربوط به شهدا و مضامین اجتماعی کار می‌شد و در جای دیگر مثلا اتاق یکی از ادارات با تصویر قو و...نقاشی شده بود. هریک از مناطق با ساز و کار خودشان عمل می‌کردند.
نادعلیان افزود: البته ناگفته نماند شرایط به میزان زیادی رو به بهبود بوده است، یعنی آثار نسبتا خوب هم امروزه در سطح شهر دیده می‌شود. با این تفاوت که گاهی وقت‌ها متاسفانه در ایران هر موضوعی که در یک‌جا یا چند نقطه مورد توجه قرار می‌گیرد، به سرعت در همه کشور تکثیر می‌شود.
این کار باعث افراط در هنر، پرداختن مکرر و در نهایت کم شدن ارزش هنری شی می‌شود.
وی سپس با ذکر مثالی گفت: در برخی از نقاشی‌های دیواری، یک پنجره به عنوان فضای تخیلی کار شده و ابر، آسمان یا نردبان هم در کنار آن نقاشی شده است، طوری که خیال کنید این دیواره صاف استمرار همان فضا و تخیل است.
نادعلیان اضافه کرد: این موارد در خیابان انقلاب تقاطع فلسطین، بالاتر از میدان ولیعصر و میدان ونک کار شده بودند اما الان به هرکجای تهران می‌روید، می‌بینید با همین رویکرد نقاشی‌های دیواری وجود دارد. انگار رویکردهای پیشین را به کلی کنار گذاشته‌اند.
وی در مورد نوع دیگری از نقاشی‌های دیواری توضیح داد: یک نوع رویکرد دیگر هم در نقاشی‌های دیواری وجود دارد که با وهم و خیال همراه نیست و برای آرام سازی محیط و زیباکردن جداره‌های زشت و بی‌مصرف هزینه می‌شود که معقول هم هست.
نادعلیان در ادامه به ضرورت‌های نقاشی دیواری در زمان حاضر اشاره کرد: آنچه شورای نقاشی دیواری به آن نیاز دارد این است که به پایان‌نامه‌های مطالعاتی که روز به روز بیشتر می‌شود، توجه کند و بتوانند شرایط را رو به بهبود ببرد.
وی گفت: همچنین شورای نقاشی دیواری باید موارد دیگری را متناسب با شرایط امروز به آیین‌نامه اضافه کند برای مثال زمانی که شورا تشکیل شد، نقاشی دیواری به مفهوم سنتی‌اش مورد بحث قرار گرفت اما با تجربه‌های هنر جدید می‌توان کارهای مجازی یا فضاهای نوری برای دیوارهای شهر به صورت حرفه‌ای کار شود.
ناعلیان ابراز کرد: برای مثال می‌توان روی یک دیواره بنا ویدیویی پخش یا از فناوری‌های جدید دیگر استفاده کرد. این فناوری‌ها اگر تبلیغاتی نباشند، می‌توانند به عنوان تجربیات جدید در تزئینات شهری برای انتقال مفاهیم به صورت مقطعی یا دائمی به کار بیایند.
وی همچنین در مورد فعالیت شورای نقاشی دیواری در سال 81 گفت: ما می‌خواستیم به جای عملکردهای مقطعی و تبلیغاتی بیشتر عملکردهای فرهنگی و یادمانی را مورد توجه قرار دهیم.
وی توضیح داد: همچنین سعی کردیم مسئولان را متوجه این مسئله کنیم که از رنگ‌های پلاستیکی که پوسته پوسته می‌شود و از بین می‌رود، در نقاشی‌ها استفاده نشود تا اثر در دراز مدت باقی بماند و تاثیری بر فرهنگ داشته باشد.
نادعلیان درباره ماندگاری اثر گفت: ما از ایران باستان و صدها سال قبل آثاری داریم که هنوز هم از نظر فرهنگی، موضوعی و مواد، عملکرد خود را حفظ کرده‌اند ولی آثاری که مربوط به 20 سال قبل است باقی نمانده‌اند.
این هنرمند محیطی سپس به نبود خود در شورا اشاره کرد: یادم است در آن زمان به دلیل دوربودن از تهران و مشغله‌هایی که داشتم، زودتر از بقیه اعضای شورا جلسات را ترک کردم.
دلیل دیگری که باعث شد زودتر شورا را ترک کنم این بود که مسیر طولانی را طی می‌کردم تا در جلسات شرکت کنم و دیگر این که بعد از مدتی دیدم مصوبه‌ها کارایی ندارد.
